برندسازی ملی، خلق آداب و رسوم تا برنامه‌ریزی منظم اقتصادی، را شامل می شود اما با این وجود برنامه‌ریزی اقتصادی حول محور برندسازی ملی هم اکنون قدمتی ده ساله دارد. نقش برندسازی در توسعه همه‌جانبه کشورها به حدی است که یکی از نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد به نام سازمان وایپو مأموریت دارد در برندسازی به کشورهای در حال توسعه و فقیر کمک کند. اما واقعیت این است که برندسازی ملی، همیشه برای کشورهایی که بحران زده هستند مناسب نیست و قطعاً برند سازی ملی نیاز به محیط امن و با ثبات دارد.
در کشورهای انگلستان و آمریکا تلاشهای زیادی در زمینه برندسازی ملی انجام شده‌است تا جایی که از آن به عنوان دیپلماسی عمومی یاد می‌شود.
در کشوری مانند ترکیه که خواهان عضویت در اتحادیه اروپا هستند رقابتی سخت در جهت مورد پذیرش واقع شدن و جذب سرمایه‌ها در جریان است.
کشور اسپانیا همواره به عنوان یک مورد موفق برندسازی ملی در سطح دنیا مطرح است، این کشور با میزبانی بازیهای المپیک سال ۱۹۹۲ در بارسلون و در ادامه با برگزاری نمایشگاه بین‌المللی سویل، نقش بسیار عمده‌ای در اجرای راهبردهای ملی برندسازی ایفا نمود.
دولت کرواسی پس از وقایعی چون پایگاه قرارگرفتن برای حزب نازی در جنگ جهانی دوم و جنگهای خونین دهه۱۹۹۰، فعالیتی همه‌جانبه را برای جا انداختن نام کرواسی در دنیا و تغییر نگرش جهانیان آغاز کرده‌است. هدف کرواسی ارائه سیمایی به عنوان یک کشور عادی با اقتصادی بازاری، دموکراتیک، دارای شهرهای زیبا و نیروی کار ارزان است.
کشور فنلاند فعالیتهای گسترده‌ای را آغاز نموده تا خود را به عنوان قلب ابداع و نوآوری اروپا در تولید محصولات با تکنولوژی بالا مطرح نماید، به این امید که کسب و کار شرکتهای فنلاندی فعال در بازار آمریکا رونق یابد.
دولت چین نیز با تقلید از اسپانیا، میزبانی المپیک ۲۰۰۸ را بدست آورد و برگزاری نمایشگاه بین‌المللی شانگهای در سال ۲۰۱۰ نیز در راستای ارتقای برند ملی این کشور بوده است.
شرکتهای آفریقایی که معمولاً کمتر از ۵ درصد سرمایه‌گذاریهای مستقیم خارجی در دنیا را کسب می‌کنند نیز به فکر افتاده‌اند که در جهت از بین بردن سیمای منفی آفریقا که همواره با بیماری، مرگ و گرسنگی پیوند خورده‌است، فعالیتهایی را آغاز کنند که از آن جمله می‌توان به برگزاری کنفرانس دو روزه تدوین استراتژیهای برندسازی ملی در دارالسلام تانزانیا و همچنین تدوین طرح ملی برندسازی در بوتسوانا اشاره کرد.
دولت نیوزلند با آغاز فعالیتهای مربوط به برندسازی ملی خود در اوایل دهه ۹۰ و سپس با مطرح سازی شعار “%۱۰۰ Pure New Zealand” در سال ۱۹۹۹ قبل از ژاپن و سنگاپور با تدوین سندی ملی گام در راه برندسازی ملی گذاشت که نتیجه فعالیتهایش در سالهای بعد با افزایش چشمگیر صادرات و جذب گردشگران خارجی بروز یافت.
تدوین : ایده آفرین
منابع
معصوم‌زاده زواره، ا. ، و شمسی، ج. (۱۳۹۰). برندسازی ملی (نسخه اول). تهران: مؤلف.
Temporal، P. (2002 Advanced Brand Management: From Vision to Valuation. John Wiley & Sons.
Tuomi-Nikula، P. ، & Söderman، R. (۲۰۰۹، August 24 Finland’s plans for managing its country brand. Retrieved from Nation Branding: http://www.nation-branding.info
Rendon، J. (۲۰۰۳، November 23 When Nations Need a Little Marketing. The New York Times.
MED. (2006 Evaluation of Brand New Zealand. Wellington: Ministry of Economic Development.
DIB. (2006 Botswana to Commence National Branding Project. Diamond Intelligence Briefs.