بر مبنای قانون حمایت از مالکیت صنعتی مصوب 1403
تبصره ماده 95ـ تمام مواد مربوط به علامت تجاری مقرر در این قانون، در مورد علامت جمعی و علامت تأییدی نیز مجری است، مگر در مواردی که قانون ترتیب دیگری مشخص کرده باشد.
ماده۹۹ـ حقوق مقرر در این قانون برای علائم ثبتشده در ایران در حدود کالا و خدماتی است که علامت مذکور برای آنها به ثبت رسیده است.
ماده۱۰۰ـ استفاده از علامتهای ثبتشده در ایران از سوی هر شخصی غیر از مالک علامت، مشروط به موافقت مالک آن می باشد
ماده۱۰۸ـ مالک علامت ثبت شده یا نماینده او میتواند علیه هر شخصی که بدون اجازه او، از آن علامت استفاده نموده یا مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به نقض حقوق ناشی از ثبت علامت میگردد و یا از علامتی استفاده کند که شبیه علامت ثبت شده بوده و موجب گمراهی عموم میشود یا به منافع مالک لطمه وارد می سازد، در مرجع صالح قضائی اقامه دعوا نماید.
ماده۱۰۹ـ اقدامات موضوع ماده (۱۰۸) این قانون نسبت به کالاها و خدماتی که مالک علامت یا اشخاص مأذون از طرف او در بازار عرضه میکنند، نقض محسوب نمیشود .
ماده۱۱۰ـ هر ذینفع میتواند حداکثر ظرف پنجسال از تاریخ ثبت علامت، با اثبات عدم رعایت مفاد مواد (۹۵) و (۹۶) این قانون، ابطال گواهینامه علامت را از مرجع صالح قضائی درخواست نماید. همچنین اگر ذینفعی ثابت کند مالک علامت ثبتشده شخصاً یا بهوسیله شخصی که از طرف او مجاز بوده است آن علامت را کلاً یا جزئاً حداقل به مدت سهسال کامل از تاریخ ثبت تا یکماه قبل از تاریخ درخواست ذینفع، استفاده نکرده است نیز همین حکم مجری است، مگر اینکه ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از آن بوده است. اثر ابطال، در صورت عدم رعایت مفاد مواد (۹۵) و (۹۶) این قانون از تاریخ تسلیم اظهارنامه و در خصوص عدم استفاده، از تاریخ صدور حکمِ قطعی است. آگهی مربوط به ابطال در اولین فرصت ممکن منتشر میشود.
تبصره۱ـ مهلت پنج ساله در مورد درخواست ابطال علامت هایی که با علم به اینکه مالک از علامت یادشده استفاده کرده به ثبت رسیده است، رعایت نمیشود و درخواست ابطال این علائم را در هر زمانی می توان ارائه کرد. همچنین مهلت مذکور در مورد بندهای (۲)، (۳)، (۸)، (۹) و (۱۰) ماده (۹۶) این قانون لازم الرعایه نیست.
بندهای (۲)، (۳)، (۸)، (۹) و (۱۰) ماده (۹۶)
“”””ماده۹۶ـ موارد زیر به عنوان علامت تجاری، قابل ثبت نیست:
۲ـ علامتی که مفاد آن یا بهره برداری از آن، خلاف موازین شرعی، قانونی و یا نظم عمومی بوده یا موجب وهن مقدسات دینی گردد.
۳ـ علامتی که موجب گمراهی عموم، بهویژه در مورد مبدأ جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها از قبیل نوع، کیفیت، کمیت و قیمت شود.
۸ ـ علامتی که عین یا شبیه نشان نظامی، پرچم، یا سایر نشانه ای مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به یک کشور، سازمان بینالدّولی یا سازمانهایی که تحت معاهده (کنوانسیون)های بینالمللی تأسیس شدهاند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد، مگر آنکه مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذیربط، اجازه ثبت آن را صادر کرده باشد؛
۹ـ علامتی که عین یا بهطرز گمراه کنندهای شبیه علائم مربوط به دوران تاریخی یا آثار باستانی باشد.
۱۰ـ علامتی که عین یا شبیه علائمی باشد که سازمانها و مراجع تأییدکننده، از قبیل سازمان ملی استاندارد ایران و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای تأیید کالاها و خدمات صادر مینمایند.
تبصره۲ـ هرگاه ثابت شود که مالک علامت جمعی، از آن به تنهایی و یا برخلاف دستورالعمل و شرایط استفاده از آن (موضوع تبصره (۱) ماده (۹۷) این قانون)، استفاده کرده یا به گونه ای از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را داده است که موجب فریب عموم نسبت به مبدأ یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالاها و خدو خدمات مربوط گردد، علامت جمعی باطل میشود.
تبصره۳ـ مفهوم ذینفع در این ماده، علاوه بر اشخاصی که مطابق مقررات آیین دادرسی مدنی ذینفع محسوب میشوند، شامل نهادهای حاکمیتی نظارتکننده بر کیفیت (کنترلکننده کیفیت) کالاها و خدمات و اتحادیههای صنفی است که در زمینه موضوع علامت تجاری فعالیت دارند.
ماده۱۱۱ـ مدت اعتبار گواهینامه ثبت علامت، ده سال از تاریخ ثبت اظهارنامه آن است. تمدید اعتبار گواهینامه مشروط بر اینکه ششماه قبل از انقضای مهلت اعتبار با پرداخت هزینه مربوط درخواست شود، برای دورههای متوالی دهساله امکانپذیر است.
تبصره۱ـ چنانچه تمدید در مهلت مقرر درخواست نشود، تا ششماه پس از انقضای مدت اعتبار با پرداخت جریمه ای که میزان آن دو برابر حقالثبت میباشد، تمدید امکانپذیر است.
تبصره۲ـ مرجع ثبت مکلف است یکماه قبل از انقضای مدت اعتبار گواهینامه در این ماده، به نحو مقتضی، مراتب لزوم پرداخت هزینه را به اطلاع دارنده گواهینامه ثبت علامت برساند.
ماده۱۱۲ـ متقاضی اظهارنامه یا مالک علامت تجاری می تواند مشروط به ارائه اظهارنامه جدید، افزایش یا کاهش کالاها و خدمات یا طبقه بین المللی ثبت آنها را از مرجع ثبت تقاضا نماید.
ماده۱۱۳ـ در صورت اعطای مجوز بهرهبرداری از علامت به دیگری، مالک علامت در مقابل مصرفکنندگان و اشخاص ثالث، مسؤول اقدامات دارنده مجوز بهرهبرداری در راستای بهرهبرداری از علامت نظارت (کنترل) کیفیت می باشد، مگر اینکه ثابت کند به طور مؤثر و کافی بر کیفیت کالاها یا خدمات دارنده مجوز بهرهبرداری نظارت داشته است.
ماده۱۱۴ـ در صورتی که تغییر در مالکیت علامت در مواردی مانند ماهیت، مبدأ، مراحل ساخت، خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یا خدمات سبب گمراهی یا فریب عموم شود، آن تغییر، معتبر نیست.
ماده۱۱۵ـ علامت جمعی یا تأییدی ثبتشده یا اظهارنامه آنها نمیتواند موضوع قرارداد انتقال یا اجازه بهره برداری باشد.
ماده۱۱۶ـ مفاد مواد (۲)، (۳)، تبصره (۳) ماده (۷)، (۱۰)، (۱۳)، (۲۱)، (۲۳)، (۲۸) تا (۳۳)، (۵۷) تا (۵۹)، (۶۴)، (۶۶)، (۶۸)، (۷۰)، (۷۲)، (۷۳) و (۸۶) این قانون حسب مورد درخصوص علامت نیز مجری است.
مفاد مواد (۲)، (۳)
“”””””ماده۲ـ گواهینامه اختراع، سندی است که مرجع ثبت مالکیت صنعتی که در این قانون «مرجع ثبت» نامیده میشود، برای اختراع صادر میکند و نشان دهنده حقوق انحصاری مندرج در این قانون برای دارنده آن است.
ماده۳ـ بهرهمندی از حقوق ناشی از اختراع مندرج در این قانون، منوط به ثبت آن نزد مرجع ثبت است.
مفاد تبصره (۳) ماده (۷)،
ماده۷ـ هریک از مالکان مشترک اختراعی واحد، بدون نیاز به کسب رضایت مالکان دیگر می تواند سهم خود را انتقال داده یا بهعنوان وثیقه یا هر نوع تضمین دیگر قرار دهد.
تبصره۳ـ در صورت مخالفت برخی از شرکا با بهره برداری از اختراع، شریک یا شرکای دیگر می توانند الزام شرکای ممتنع را از مرجع صالح قضائی تقاضا نمایند و با پرداخت مابه ازای عادله سهم آنها از منافع ناشی از بهره برداری، از اختراع استفاده نمایند.
مفاد مواد (۱۰)، (۱۳)،(۲۱)، (۲۳)،
ماده۱۰ـ چنانچه شخصی بر اساس «قانون اجازه الحاق دولت ایران به اتحادیه عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی» مصوب ۱۳۳۷/۱۲/۱۰ برای ثبت اختراع، اظهارنامهای را به مرجع ثبت یکی از کشورهایی که در زمان تسلیم اظهارنامه، عضو معاهده (کنوانسیون) بوده است تسلیم کند، با رعایت مفاد این قانون و معاهده (کنوانسیون) مذکور که از این پس در این قانون «معاهده (کنوانسیون) پاریس» نامیده می شود، به مدت دوازدهماه از تاریخ تسلیم این اظهارنامه بر اشخاص دیگر حق تقدم دارد.
تبصره ـ در صورتی که متقاضی ثبت اختراع، مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، تاریخ شروع حق تقدم از زمان تقدیم اولین اظهارنامه محاسبه میگردد
ماده۱۳ـ ثبت اختراع مطابق این قانون، مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده۲۱ـ متقاضی حق تقدم باید بهصورت مکتوب همراه با اظهارنامه خود، حق تقدمی را که در نتیجه تسلیم یک یا چند اظهارنامه ملی، منطقهای یا بینالمللی به یکی از کشورهای عضو معاهده (کنوانسیون) پاریس بهدست آورده است، درخواست کند. همچنین متقاضی باید ظرف یکماه، تصویر یا رونوشت اظهارنامهای را ارائه دهد که مرجع ثبت اظهارنامه، مبنای حق تقدم آن را گواهی کرده باشد. با پذیرش درخواست حق تقدم، حمایتهای مذکور در معاهده (کنوانسیون) پاریس شامل آن میشود. در صورت عدم رعایت شرایط مندرج در این ماده و دیگر مقررات مربوط، درخواست مذکور فاقد اعتبار است.
ماده۲۳ـ مرجع ثبت پس از پذیرش اظهارنامه، آن را از لحاظ مطابقت با شرایط راجع به محتویات اظهارنامه و اسناد و مدارک مربوط ارزیابی میکند. چنانچه اظهارنامه یا پیوست های آن مطابق مواد (۱۵) و (۲۲) این قانون تنظیم و تسلیم نشده باشد، جهت اصلاح و تکمیل آن یکماه مهلت داده میشود مشروط به اینکه اظهارنامه در زمان دریافت، حاوی امور زیر باشد:
۱ـ درخواست صریح یا ضمنی ثبت اختراع
۲ـ خلاصه توصیف اختراع
۳ـ مشخصاتی که شناخت هویت متقاضی یا نماینده قانونی وی و تماس با آنها را ممکن سازد.
چنانچه اظهارنامه های فاقد شرایط مقرر در بندهای مذکور باشد و یا ظرف مهلت یکماه رد شود، مرجع ثبت مکلف است حسب مورد مراتب رد یا رفع نقص را به نحو مستدل و مستند، بهصورت کتبی به متقاضی یا نماینده قانونی وی ابلاغ کند. متقاضی می تواند ظرف یکماه پس از تاریخ ابلاغ، به تصمیم رفع نقص یا رد اظهارنامه اعتراض کند. اعتراض باید بهصورت کتبی در دو نسخه تنظیم و همراه با دلایل و مستندات و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی، به مرجع ثبت تسلیم شود.
مرجع ثبت یک نسخه از اعتراضنامه را به «هیأت رسیدگی به اختلافات ثبت مالکیت صنعتی» ارجاع و نسخه دوم آن را پس از ثبت، با قید تاریخ و شماره وصول، به معترض یا نماینده قانونی وی مسترد می نماید. هیأت رسیدگی به اختلافات ثبت مالکیت صنعتی، با حضور نماینده رئیس مرجع ثبت (بهعنوان رئیس هیأت) و دو کارشناس با تخصص مرتبط با موضوع ضمن دعوت از معترض تشکیل می شود و با اکثریت آراء، تصمیمگیری میکند. کارشناس رسیدگیکننده به پرونده، بدون داشتن حق رأی در جلسات شرکت می کند. اعضای هیأت مذکور باید دارای شرط وثاقت و امانت بوده و توسط رئیس مرجع ثبت انتخاب شوند.
رئیس هیأت حداقل ده روز قبل از تشکیل جلسه، تاریخ، زمان و مکان تشکیل جلسه را حسب مورد به متقاضی ثبت یا به طرفین اختلاف یا به نماینده قانونی آنان ابلاغ می کند. این اشخاص میتوانند در جلسه حضور پیدا کنند و دفاعیات خود را مطرح نمایند. هیأت پس از اعلام ختم رسیدگی ظرف حداکثر یک هفته تصمیم نهائی خود را بهصورت مستند و مستدل اعلام می نماید.
تبصره۱ـ تصمیمهای نهائی هیأتِ رسیدگی به اختلافات ثبت مالکیت صنعتی ظرف یکماه از تاریخ ابلاغ، در مرجع صالح قضائی قابل اعتراض است.
تبصره۲ـ کارشناس رسیدگی کننده به موضوع نمی تواند در مورد همان موضوع بهعنوان عضو هیأت انتخاب شود.
تبصره۳ـ در صورت رد اعتراض در هیأت، هزینه رسیدگی به اعتراض، قابل استرداد نیست.
تبصره۴ـ هیأت رسیدگی به اختلافات ثبت مالکیت صنعتی، به تشخیص رئیس مرجع ثبت میتواند به تعداد متعدد، شعبه و عضو علی البدل داشته باشد.
تبصره۵ ـ در صورت درخواست تمدید مهلت رفع نقص، مرجع ثبت پس از بررسی اوضاع و احوال، در این زمینه تصمیم مقتضی اتخاذ مینماید. درخواست تمدید مهلت، صرفاً برای یکبار و حداکثر به مدت سیروز ممکن است.
مفاد مواد (28) تا (33)
ماده۲۸ـ هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت اختراع و پذیرش اظهارنامه اعتراض داشته باشد، باید آن را بهصورت کتبی، در دو نسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. نسخه دوم اعتراضنامه پس از ثبت، با قید تاریخ و شماره وصول، به معترض مسترد میگردد. اعتراضنامه باید همراه با دلایل و مستندات و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض تسلیم شود. چنانچه مرجع ثبت پس از بررسی اعتراضنامه و مدارک مورد استناد، آن را ناقص تشخیص دهد، موارد را بهصورت مکتوب به معترض اطلاع میدهد و از او میخواهد که ظرف دهروز از تاریخ ابلاغ، نسبت به رفع نقص اقدام کند؛ در غیر این صورت، اعتراضنامه بی اعتبار محسوب میشود.
ماده۲۹ـ پس از انتشار متن نهائی اختراع، هر شخصی که نسبت به پذیرش اظهارنامه اعتراض داشته باشد، میتواند ظرف نهماه اعتراض خود را به مرجع ثبت تسلیم کند. مرجع ثبت، اعتراض واصل شده را جهت رسیدگی و اتخاذ تصمیم به هیأت موضوع ماده (۲۳) این قانون ارسال میکند. در صورت سپری شدن مهلت نهماهه، شخص معترض به اختراع ثبتشده و گواهینامه صادرشده، میتواند اعتراض خود را در مرجع صالح قضائی مطرح کند.
ماده۳۰ـ هرگاه شخصی با داشتن ادعای حق مالکیت، نسبت به اختراعی که قبلاً به نام او ثبت نشده و شخص دیگری اظهارنامه ثبت آن را به مرجع ثبت تسلیم نموده است اعتراض کند، باید همزمان با اعتراض، برای خود تقاضای ثبت اختراع کند و هزینه ثبت اظهارنامه و سایر هزینههای مربوط به آن را تأدیه نماید. مرجع ثبت موظف است ظرف دهروز از تاریخ وصول اعتراضنامه، نسخهای از آن را بهانضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی، به متقاضی ثبت ابلاغ کند.
متقاضی مکلف است ظرف بیستروز از تاریخ ابلاغ، پاسخ مکتوب خود به اعتراض وارد شده را به مرجع ثبت تسلیم نماید. چنانچه متقاضی نسبت به اعتراض سکوت کند یا بهصورت مکتوب آن را بپذیرد، درخواست او برای ثبت اختراع، مسترد شده محسوب میشود و مرجع ثبت مراتب را به معترض ابلاغ میکند تا از طریق اظهارنامهای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است، نسبت به ثبت آن اقدام کند.
در صورتی که متقاضی، اعتراض را وارد نداند، مرجع ثبت مراتب را ظرف دهروز به معترض ابلاغ میکند و وی از تاریخ ابلاغ میتواند ظرف بیستروز اعتراض خود را به هیأت موضوع ماده (۲۳) این قانون تسلیم کند و رسید آن را به مرجع ثبت تحویل دهد. در این صورت رسیدگی به اظهارنامه ثبت اختراع تا تعیین تکلیف نهائی پرونده اعتراض متوقف میماند و در صورت عدم تسلیم رسید اعتراض، روند رسیدگی به اظهارنامه اولیه ادامه مییابد.
هیأت مذکور مکلف است حداکثر ظرف سه ماه به اعتراض، رسیدگی و رأی مقتضی صادر نماید. مدت مذکور حداکثر به مدت سه ماه فقط برای یکبار قابل تمدید است.
ماده۳۱ـ در مواردی که معترض با ادعای داشتن حقوق دیگری غیر از حق مالکیت، نسبت به اختراعی که اظهارنامه ثبت آن به مرجع ثبت تسلیم شده و هنوز در ایران به ثبت نرسیده است اعتراض داشته باشد نیز حکم ماده (۳۰) این قانون مجری است، مگر اینکه اختراع قانوناً قابل ثبت نباشد که در این صورت لازم نیست که اظهارنامه ثبت اختراع به مرجع ثبت تسلیم شود.
ماده۳۲ـ پس از گذشت مهلت مقرر در مواد (۲۷) و (۲۸) این قانون و پذیرش نهائی اظهارنامه، مرجع ثبت، اختراع را ثبت نموده و پس از دریافت هزینه مربوط، گواهینامه ثبت اختراع را صادر و به متقاضی تسلیم میکند.
تبصره ـ مهلت پرداخت هزینه موضوع این ماده، حداکثر یکماه پس از اعلام پذیرش نهائی اظهارنامه به متقاضی است و تا ششماه با پرداخت جریمهای معادل نصف حقالثبت قابل تمدید است. در صورت عدم پرداخت هزینه مربوط در این مهلت، اظهارنامه بی اعتبار محسوب می شود.
ماده۳۳ـ جنبه های مادی حقوق ناشی از اختراع یا حق بهره برداری انحصاری از آن، متعلق به دارنده گواهینامه اختراع (مالک اختراع) است.
مفاد مواد (57) تا (59)
ماده۵۷ ـ حقوق مادی ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط به اختراع یا اختراع ثبت شده، قابل نقل و انتقال است و مالک اختراع میتواند حقوق مادی خود را به هرنحو، از قبیل انتقال مالکیت، تفویض اجازه بهره برداری و سرمایه گذاری مشترک، اعمال کند. در انتقال مالکیت حق اختراع یا انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه، تمام حقوقی که حسب مورد، به موجب گواهینامه اختراع یا تسلیم اظهارنامه مربوط ایجاد میشود، تا زمانیکه اختراع دارای اعتبار قانونی است به دیگری واگذار می گردد.
تبصره۱ـ در صورت سکوت قرارداد، اجازه بهره برداری به دیگری، مانع اعطای اجازه بهرهبرداری به اشخاص دیگر نخواهد بود.
تبصره۲ـ در طول مدت قرارداد، انتقال گیرنده، حق واگذاری حقوق خود به غیر را ندارد مگر آنکه خلاف آن شرط شده باشد.
ماده۵۸ ـ تمام قراردادهای راجع به انتقال مالکیت اختراع ثبت شده یا انتقال حقوق ناشی از تسلیم اظهارنامه آن یا اجازه بهرهبرداری از آنها باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت برسد و خلاصه آن در پشت (ظَهر) گواهینامه اختراع درج شود. سردفتر اسناد رسمی پس از استعلام اصالت گواهینامه اختراع و احراز هویت طرفین، نسبت به تنظیم سند رسمی اقدام میکند. سردفتر اسناد رسمی، قراردادهای تنظیمشده را جهت ثبت در دفاتر مربوط و انتشار مراتب آن، به صورت الکترونیکی برای مرجع ثبت ارسال میکند. تأثیر این موارد بر اشخاص ثالث، منوط به رعایت این ماده است.
تبصره۱ـ دفترخانه اسناد رسمی برای تنظیم قراردادهای انتقال حقوق ناشی از اختراع یا اعطای مجوز بهرهبرداری، پس از دریافت هزینه مربوط، باید نسبت به آخرین وضعیت اختراع یا اظهارنامه آن از مرجع ثبت استعلام و در صورت وجود یکی از موارد زیر از تنظیم قرارداد خودداری نماید:
۱ـ درخواست، مربوط به اختراعی باشد که قبلاً بهصورت انحصاری واگذار شده است.
۲ـ حقوق مادی ناشی از اختراع، توقیف شده باشد.
۳ـ هزینه سالانه گواهینامه اختراع، پرداخت نشده یا مدت آن منقضی شده باشد.
تبصره۲ـ در صورتی که انتقال مالکیت و یا واگذاری حقوق مربوط به اختراع در بازار اوراق بهادار یا بهابازار (بورس) کالا با رعایت قوانین و مقررات مربوط و با رعایت حکم تبصره (۱) این ماده انجام گرفته باشد، رعایت تشریفات مذکور در این ماده الزامی نیست، لکن در این موارد پس از قطعی شدن معاملات، مراتب واگذاری و قرارداد تنظیمی باید جهت ثبت در دفاتر مربوط و انتشار مراتب آن، از سوی مرجع ذیربط در بازار مربوط، به صورت الکترونیکی و برخط به مرجع ثبت اطلاع داده شود.
تبصره۳ـ مرجع ثبت، مفاد قراردادهای انتقال و بهرهبرداری را به صورت محرمانه، حفظ ولی نقل و انتقال و اجازه بهرهبرداری را ثبت و آگهی میکند.
ماده۵۹ ـ در صورت فوت دارنده گواهینامه اختراع و باقی بودن مدت اعتبار آن، حقوق ناشی از ثبت اختراع به ورثه منتقل میشود. در این صورت، مرجع ثبت به درخواست ورّاث یا یکی از آنها و پس از دریافت هزینه مربوط، نام ورثه یا موصیله را به عنوان دارنده حق در مرجع ثبت قید کرده و مراتب را با ذکر میزان سهم هر یک، در دفتر ثبت اختراعات، ثبت و منتشر میکند.
مفاد مواد (۶۴)، (۶۶)، (۶۸)، (۷۰)، (۷۲)، (۷۳) و (۸۶)
ماده۶۴ ـ مالک اختراع میتواند با تسلیم اعراضنامه به مرجع ثبت، از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده اعراض نماید. اعراض می تواند کلی یا جزئی بوده و نسبت به کل گواهینامه اختراع یا یک یا چند ادعا باشد. اثر اعراض از زمان تسلیم درخواست اعراض به مرجع ثبت است.
تبصره۱ـ اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبتشده، مشروط به این است که حقوق مذکور از سوی مراجع قضائی توقیف نشده یا متعلّق حق غیر قرار نگرفته باشد.
تبصره۲ـ در مورد موضوع بند (۴) ماده (۳۹) این قانون، دارنده پروانه بهرهبرداری اجباری از اختراع مؤخّر، نمیتواند بدون اجازه دارنده گواهینامه اختراع مقدم از حق اختراع اعراض نماید. در این حالت، مراتب اعراض باید به صورت کتبی و همراه با رضایت ذینفع به مرجع ثبت اعلام گردد.
تبصره۳ـ مرجع ثبت، درخواست مزبور را به ذینفعان ثبت اختراع، اعلام و پس از دریافت هزینه مربوط، آن را منتشر مینماید.
تبصره۴ـ اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده، مانع طرح یا ادامه رسیدگی به دعوای ابطال گواهینامه اختراع نمی شود.
ماده۶۶ ـ اگر گواهینامه اختراع بهطور مشترک در مالکیت دو یا چند شخص باشد، هزینه تمدید گواهینامه اختراع بر عهده همه مالکان بر اساس سهم هر یک از آنها است. اگر تنها برخی از مالکان گواهینامه اختراع هزینه تمدید را بپردازند، میتوانند نسبت به سهم مالکان دیگر به آنها رجوع کنند.
ماده۶۸ ـ در صورتی که رأی صادرشده در مورد ابطال گواهینامه اختراع قطعی شود، به مرجع ثبت ابلاغ میگردد تا آن را ثبت و منتشر نماید.
ماده۷۰ـ انجام هرگونه فعالیتی که حقوق انحصاری مالک گواهینامه اختراع یا قائم مقام او را تضییع کند، نقض حق اختراع محسوب میشود، مشروط بر اینکه این اقدامات پس از تاریخ ثبت اختراع، صورت پذیرد .
تبصره ـ انجام هریک از موارد مندرج در ماده (۳۸) این قانون، نقض حق اختراع محسوب نمیشود.
ماده۷۲ـ در صورت اثبات نقض حق اختراع، مرتکب به تقاضای هر یک از ذینفعان باید تمام خساراتی که در نتیجه این نقض وارد شده است، از قبیل منافع ممکن الحصولی که صدق اتلاف می کند را جبران نماید.
ماده۷۳ـ در هر مرحله از مراحل رسیدگی در دعاوی حقوقی و کیفری راجع به حقوق حاصل از ثبت اختراع، معترض می تواند از مرجع قضائی که دعوا در آنجا مطرح شده صدور قرار تأمین خواسته و دستور توقیف فراورده های ناقض حقوق ادعایی و نیز صدور دستور موقت نسبت به عدم ساخت، فروش یا ورود این فراورده ها را درخواست کند. در صورتی که فراورده های مورد ادعا در گمرک باشد، مأموران گمرک یا ضابطان، قرار یا دستور فوق را اجرا میکنند.
تبصره ـ رسیدگی به درخواستهای مذکور در این ماده مطابق قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹/۱/۲۱ انجام می شود.
ماده۸۶ ـ مدارک زیر باید به اظهارنامه پیوست شود:
۱ـ مدرک هویت متقاضی و طراح
۲ـ نمونه شکل یا تصویر نگاشتاری (گرافیکی) یا نمونه ترسیم شده از جوانب مختلف طرح مورد تقاضای حمایت
۳ـ تسلیم نمونک (ماکت) یا نمونه واقعی طرح، در صورت درخواست مرجع ثبت
۴ـ توصیف طرح و تعیین کالاهایی که طرح صنعتی بر روی آنها اجرا میشود.
۵ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر نام طراح، در صورتی که او بخواهد نامش در اظهارنامه درج نشود.
۶ ـ مدرک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف یکماه از آن تاریخ تسلیم شود (در صورت درخواست حق تقدم).
۷ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
تبصره۱ـ مراجع کیفری میتوانند در موارد فوری و وجود ادله قابل قبول، با رعایت ماده (۷۳) این قانون، رأساً دستور جمعآوری و توقیف کالاهای دارای علامت تجاری متقلبانه را صادر نمایند.
مفاد ماده 73
“”” ماده۷۳ـ در هر مرحله از مراحل رسیدگی در دعاوی حقوقی و کیفری راجع به حقوق حاصل از ثبت اختراع، معترض میتواند از مرجع قضائی که دعوا در آنجا مطرح شده صدور قرار تأمین خواسته و دستور توقیف فراورده های ناقض حقوق ادعایی و نیز صدور دستور موقت نسبت به عدم ساخت، فروش یا ورود این فراورده ها را درخواست کند. در صورتی که فراورده های مورد ادعا در گمرک باشد، مأموران گمرک یا ضابطان، قرار یا دستور فوق را اجرا میکنند.
تبصره ـ رسیدگی به درخواستهای مذکور در این ماده مطابق قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹/۱/۲۱ انجام می شود“””
تبصره۲ـ حق تقدم موضوع ماده (۱۰) این قانون درموردعلائم تجاری، شش ماه می باشد.
مفاد ماده 10
“”” ماده۱۰ـ چنانچه شخصی بر اساس «قانون اجازه الحاق دولت ایران به اتحادیه عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی» مصوب ۱۳۳۷/۱۲/۱۰ برای ثبت اختراع، اظهارنامهای را به مرجع ثبت یکی از کشورهایی که در زمان تسلیم اظهارنامه، عضو معاهده (کنوانسیون) بوده است تسلیم کند، با رعایت مفاد این قانون و معاهده (کنوانسیون) مذکور که از این پس در این قانون «معاهده (کنوانسیون) پاریس» نامیده می شود، به مدت دوازدهماه از تاریخ تسلیم این اظهارنامه بر اشخاص دیگر حق تقدم دارد.
تبصره ـ در صورتی که متقاضی ثبت اختراع، مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، تاریخ شروع حق تقدم از زمان تقدیم اولین اظهارنامه محاسبه میگردد“”””
ماده۱۱۷ـ نام تجاری حتی بدون ثبت، مشمول حمایتهای این قانون میباشد، ولو اینکه طبق سایر قوانین و مقررات، ثبت نام تجاری اجباری باشد.
تبصره ـ ثبت نام تجاری مطابق آییننامه اجرائی این قانون میباشد.
ماده۱۱۸ـ هرگونه استفاده از نام تجاری توسط غیر به صورت نام تجاری، علامت تجاری، علامت جمعی یا علامت تأییدی یا هرگونه استفاده از آنها بر روی کالا یا راجع به خدمات که عرفاً موجب گمراهی عموم شود، ممنوع است.
ماده۱۱۹ـ اسم یا عنوانی که معنا، ماهیت، ترکیب یا روش استفاده از آن، برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی باشد و یا موجبات فریب عموم را نسبت به ماهیت شرکت، مؤسسه یا بنگاهی که آن اسم یا عنوان، معرف آن است فراهم نماید، نمی تواند به عنوان یک نام تجاری بکار رود.
ماده۱۲۰ـ هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال شرکت یا بنگاه تجاری یا بخشی از آن که با آن نام شناخته میشود، صورت پذیرد. رعایت مواد (۲۳)، (۲۸) تا ( ۳۲)، (۵۷)، (۵۹)، (۷۲) و (۷۳) این قانون در مورد نامهای تجاری ثبت شده لازم الاجراست.
ماده۱۲۱ـ کلیه نامها و علائم تجاری که مطابق این قانون ثبت می شود، ظرف پانزده ماه پس از ثبت باید در بهره برداری تجاری استفاده شود و در صورت عدم بهره برداری مالک نام یا علائم تجاری ظرف مدت مذکور، ثبت نام و علائم تجاری مشابه آن، مجاز است.
تدوین : ایده آفرین