حقوق مالکیت ادبی و هنری عبارت از حقی که برای مولف و مصنف و هنرمند نسبت به اثر خلق شده خود وجود دارد در واقع در راستای حمایت از این حق، قانون جهت حمایت و حراست از آثار نویسندگان و مولفان و هنرمندان تدوین شده است.
بر مبنای حقوق مالکیت ادبی و هنری ، حق مجوز فروش، انتشار، دسترسی و هرگونه تغییر و تحول آثار ادبی و هنری در اشخاصی قرار می گیرد که برای نخستین بار اثر یا ایده‌ی مربوطه را تولید کرده اند.
اولین قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان در سال ۱۳۴۸ به تصویب رسیده مجلس شورای ملی رسیده است و در سال 1389 نیز بخشی از آن اصلاح و به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است
مدت حمايت حقوق مالکیت ادبی و هنری:
ماده ۱۲ ـ مدت استفاده از حقوق مادي پديدآورنده موضوع اين قانون كه به موجب وصايت يا وراثت منتقل مي شود از تاريخ مرگ پديدآورنده پنجاه سال است و اگر وارثي وجود نداشته باشد يا بر اثر وصايت به كسي منتقل نشده باشد براي همان مدت به منظور استفاده عمومي در اختيار حاكم اسلامي (ولي فقيه) قرار مي گيرد.
ماده ۱۳ – حقوق مادي اثر هايي كه در نتيجه سفارش پديد مي آيد تا سي سال از تاريخ پديد آمدن اثر متعلق به سفارش دهنده است مگر آنكه براي مدت كمتر يا ترتيب محدودتری توافق شده باشد.
ماده ۱۴ – انتقال گيرنده حق پديدآورنده مي تواند تا سي سال پس از واگذاري از اين حق استفاده كند مگر اينكه براي مدت كمتر توافق شده باشد
ایران تاکنون به معاهدات جهانی و بین المللی در زمینه حقوق مالکیت ادبی و هنری ملحق نشده است لذا حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری صرفاً به صورت سرزمینی در سطح کشور قابلیت اجرا دارد
تدوین : ایده آفرین