حق اختراع حقی است که مخترع و سازندهٔ اثر اختراعی در اثر ثبت اختراع و به صورت انحصاری و موقت و مشروط به رعایت تکالیف مقرر در قوانین مربوط در جهت استعمال، انتقال، فروش، عرضه، واردات و اعطای مجوز بهره‌برداری به دست می‌آورد.
ثبت اختراع
جهت ثبت اختراع طی شدن تشریفات شکلی و ماهوی مورد نیاز می باشد که باید از سوی متقاضی ثبت اختراع و اداره ثبت اختراعات رعایت گردد. شرایط ثبت اختراع به دو دسته شرایط شکلی و شرایط ماهوی تقسیم می‌گردد.
نحوه تنظیم تقاضانامه ثبت اختراع، افشا و توصیف اختراع در تقاضانامه و… از شرایط شکلی ثبت یک اختراع محسوب می‌شوند
شرایط ماهوی عبارت‌اند از: تازگی داشتن ( جدید بودن ) اختراع ،ابداعی بودن اختراع ( گام ابتکاری ) و کاربرد صنعتی اختراع
در سطح دنیا دو نظام جهت ثبت اختراع دو نظام وجود دارد.
نظام اعلامی: در این نظام متقاضی ثبت اختراع، با تنظیم و ارائه تقاضانامه ثبت اختراع، و با بررسی شکلی ماهیت اختراع ، مخترع حمایت از اختراع را به دست می‌آورد و اداره ثبت اختراع صرفاً در خصوص اختراعات ثبت شده داخلی با آن موضوع اختراع را مورد بررسی قرار می دهد
نظام ماهوی: آنچه در نظام ماهوی مورد توجه است ابتدا بررسی شکلی و سپس بررسی شرایط ماهوی ثبت اختراع می‌باشد، در این نظام بعد از وصول تقاضانامه ثبت اختراع، و بررسی و تایید شکلی اختراع ، اداره ثبت اختراعات مبادرت به بررسی ماهوی نیز می‌نماید و در صورتی که شرایط ماهوی ثبت اختراع وجود نداشته باشد مبادرت به رد تقاضا نامه ثبت اختراع می‌نماید.
لازم به ذکر است که در هر دو نظام در صورتی که ذینفه در دادگاه ثابت نماید که اختراع شرایط ماهوی را ندارد دادگاه می‌تواند رأی به ابطال ورقه اختراع بدهد.
حقوق اکتسابی مخترع از اختراع ثبت شده
حق استفاده و تولید، حق نگهداری، عرضه، انتقال و فروش ، حق صادرات و واردات ، حق اعطای مجوز بهره‌برداری از اختراعات ثبت شده متعلق به صاحب اختراع می باشد.
مدت حمایت قانونی از اختراع در ایران
مدت حمایت قانونی از اختراع ثبت شده به شرط پرداخت حق الثبت سالانه به مدت 20 سال از تاریخ تنظیم اظهارنامه می باشد
تدوین : ایده آفرین